រឿង វិញ្ញាណចងអាឃាត Ep-6

 

រឿង: វិញ្ញាណចងអាឃាត

                                                                                       _________________________             

   បន្ទាប់ពីអាម៉ាប់បានស្លាប់ទៅ ធីគិតតែពីអង្គុយយំ​ គេពិតជាអាណិតវាណាស់ អ្វីដែលអាធីស្ដាយបំផុតគឺមិនទាន់បានធ្វើល្អជាមួយនឹងអាម៉ាប់នៅឡើយទេ ហើយវាក៏ទៅបាត់ មិនសូម្បីតែលាគេជាលើកចុងក្រោយ។

           មួយថ្ងៃបានកន្លងផុតទៅទៀតហើយ ពេលរាត្រីក៏លំអោនកាយចូលមកដល់ម្ដងទៀត សភាពផ្ទះទាំងមូលនៅតែដដែល ខុសត្រង់តែមនុស្សដែលកំពុងជាប់នៅក្នុងនេះប៉ុណ្ណោះ តាំងពីគ្នាប្រាំបីរហូតសល់តែ៤នាក់។ តើទាំងបួននាក់ដែលនៅសល់ពេលនេះកំពុងតែស្ថិតក្នុងសភាពបែបមិច?

          “អាធី! សុំអង្វរឯងឈប់យំទៀតទៅ ឯងយំហើយបានអីមកវិញ? ឯងយំហើយអាចអោយអាម៉ាប់រស់វិញមែនទេ ឯងយំហើយអាចអោយពួកវាឯទៀតរស់វិញដែរទេ???” ដេនដែលស្ងាត់មាត់ស្ងាត់កជាយូរក៏ស្រែកឡើង ពេលនេះអ្វីៗកំពុងតែពិបាកទៅៗផង មកត្រូវស្ដាប់សម្លេងយំគ្មានបានការរបស់អាធីទៀត ធ្វើអោយគេមិនអាចទប់កំហឹងបានក៏ស្រែកអោយអាធីម៉ាអស់សម្លេង។

          ២នាក់ទៀតដែលកំពុងតែអង្គុយបញ្ឈរជង្គង់ក៏ត្រូវភ្ញាក់ព្រើតដោយសារសម្លេងរបស់ដេនដែរ ពួកគេមិនហ៊ាននិយាយអីនោះទេ ព្រោះអាធីពិតជាទំឡង់ដល់គេពិតមែន។

          ដេនខឹងពេកក៏ហក់ទៅទាត់ជញ្ជាំងមួយជើងពេញទំហឹង សឹងតែអាចអោយជញ្ជាំងកញ្ចាស់មួយនេះរលំទៅហើយ។ ទាត់ហើយគេក៏ដើរឡើងលើផ្ទះត្រុយក្នុងសភាពងងឹងព្រាលៗ ដោយមិនឆ្វល់ពី៣នាក់ទៀតដែលកំពុងតែធ្វើមុខឆ្ងល់ៗមើលមកគេនោះទេ។

          ដេនដើរឡើងលើផ្ទះដោយក្លាហានបំផុត គ្មានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចអ្វីទាំងអស់ គេដើរចូលបន្ទប់ដែលវិនធ្លាប់ឡើងមក ដែលវិនធ្លាប់និយាយអ្វីផ្ដេសផ្ដាសថា មានមនុស្សស្រីដែលស្លាប់ក្នុងបន្ទប់នេះ។ ដេនដើរមកឈប់ពីមុខបន្ទប់នោះ ហើយសម្លឹងទៅខាងក្នុងដោយកែវភ្នែកមុតស្រួច គេសម្រួលអារម្មណ៍មុននឹងដើរចូលទៅ។ ជំហានវែងៗហ្វាហាប់បានបោះចូលទៅបរិវាណបន្ទប់យ៉ាងក្នុង អ្វីដែលដេនបានឃើញគឺទទេស្អាតដូចពីមុន គ្មានអ្វីប្លែកទេ ក្រៅពីរបស់បាក់បែកដែលសេសសល់នៅទីនេះ និងធូរលីដីដែលហោះកាត់ផ្ទៃអាកាសទៅមក ដេនចូលទៅអង្គុយលើកៅអីបាក់បែកមួយហើយបិទភ្នែករំលឹកដល់អ្វីម្យ៉ាង ពេលនេះរូបភាពជាច្រើនដែលកំពុងបញ្ចាំងក្នុងខួរក្បាលរបស់ដេនមិនមែនជារូបភាពដែលវិនបានឃើញនៅទៅនេះពីមុននោះទេ តែជារូបភាពដែលមិត្ដភក្ដិគេទាំងអស់បានស្លាប់ មនុស្សទីមួយដែលបានស្លាប់មុនគេគឺអាផាត អាផាតកំពុងតែជិះម៉ូតូក្នុងសភាពស្រវឹងស្រា តែគេបើកបរក្នុងសភាពមួយដែលមើលទៅមិនយ៉ាប់យឺននោះទេ តែស្រាប់តែមានឡានមួយគ្រឿងបើកពីណាមកមិនដឹង បានបើកបុកគេមួយទំហឹង ធ្វើអោយអាផាតប៉ើងទៅម្ខាងយ៉ាងតំណំដោយមិនបានត្រៀមខ្លួន មិនត្រឹមតែប៉ុណ្នឺងទេ ឡាននោះនៅបើកថយក្រោយកិនបំបែកក្បាលបញ្ចប់ជីវិតរបស់គេថែមទៀតផង តែឡានដែលកំពុងតែបើកលើផ្លូវនោះ បែរជាគ្មានមនុស្សបញ្ជាទៅវិញ នៅមិនឆ្ងាយពីសាកសពរបស់អាផាតប៉ុន្មានមានមនុស្សស្រីម្នាក់កំពុងតែឈរញញឹមយ៉ាងសមចិត្ដដែលបានឃើញអាផាតស្លាប់បែបនេះ ហើយភ្លាមៗនោះទាំងឡានទាំងមនុស្សក៏ស្រាប់តែបាត់ភ្លាមៗគ្មានស្រមោលឡើយ។ បន្ទាប់ពីនោះគឺ៣នាក់ទៀតដែលកំពុងតែចរាចរណ៍លើផ្លូវលំមួយ គ្នារបស់គេ២នាក់ដែលបានជិះម៉ូតូជាមួយគ្នាស្រាប់តែលែងកំរើកខ្លួន ធ្វើអោយដួលទៅលើអាម្នាក់ទៀតដែលបើកទន្ទឹមវា ពួកវាទាំង៣ស្លាប់ដោយអនោចអធម្មបំផុត តាមពិតមិនមែនសុខៗវាលែងកំរើកខ្លួននោះទេ គឺដោយសារតែមានមនុស្សស្រីម្នាក់កំពុងតែអោបរួបរឹតពួកវាទាំង២ដោយដៃរបស់នាងវែងមូលដែលរួមរឹតពួកគេ២នាក់ប្រៀបដូចជាពស់រុំចំណី ធ្វើអោយគ្នាគេទាំង២នាក់ពិបាកដកដង្ហើមយ៉ាងខ្លាំង ក៏ស្លាប់ភ្លាមៗតាំងពីនៅលើម៉ូតូ ហើយមនុស្សស្រីដដែលនោះក៏កំពុងឈរសើចយ៉ាងសមចិត្ដដោយកែវភ្នែកក្រហមឆ្អៅពពេញទៅដោយកំហឹង។ បន្ទាប់មកទៀតគឺអាឡាំ វាត្រូវបានមនុស្សស្រីម្នាក់នោះអូស ក របស់វាដើរ ដើររហូតទាល់តែវាធ្លាក់បែកក្បាលស្លាប់ក្នុងឈាមទាំងថ្កុក បន្ទាប់ពីនោះគឺម្នាក់ទៀតដែលបានត្រូវព្យួរ ក នោះ មិនមែនសុខៗវាទៅព្យួរ ក ខ្លួនឯងទេ គឺនាងម្នាក់នោះអូសវាទៅ វាត្រូវបានស្រីនោះសណ្ដំគ្មានសតិទៅហើយ វាត្រឹមតែធ្វើតាមអ្វីដែលនាងនោះនិយាយអោយវាធ្វើ រួចហើយក៏បន្ដមកអាផេង នាងក៏ប្រែរូបរាងមកចូលក្នុងខ្លួនរបស់អាផេង ធ្វើអោយវាបាត់បង់សតិគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនបាន នាងប្រើប្រាស់រាងកាយអាផេងដើម្បីបន្ដមកស្លាប់វិនម្នាក់ទៀត សំណាងដែលគេមកទាន់ ហើយមនុស្សចុងក្រោយគេគឺអាម៉ាប់ អាម៉ាប់ត្រូវគេពង្វក់ដូចគ្នាដោយសារវាឃ្លានពេក វាគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនបាន ត្រូវបង្ខំចិត្ដចាប់គីងគក់ស៊ីទាំងចិត្ដមិនចង់ វាបានលែងគីងគក់នោះទៅហើយដោយសម្រេចចិត្ដមិនស៊ីវិញព្រោះវាដឹងថា គីងគក់ជាសត្វមួយដែលមានសារជាតិពុលជាប់ខ្លួន តែស្រីចង្រៃនោះចាប់ហែកមាត់អាម៉ាប់អោយវាស៊ី ចុងក្រោយវាក៏ត្រូវបានស្លាប់យ៉ាងវេទនា។

          ដេនស្ទុះភ្ញាក់ពីកៅអីវិញទាំងក្រញ៉ាងខ្លួន គេលើកដៃខ្ទប់ក្បាលខ្លួនឯងហើយព្យាយាមគ្រវីទៅមក គេទទួលយកមិនបានទេ គ្រប់យ៉ាងមិនមែនជាការចៃដន្យទេ វាគឺជាការសងសឹក!!

          “មីខ្មោចចង្រៃ!!!! នាងឯងខ្លាំងមែនឆាប់ចេញមក! ចេញមកសាកជាមួយយើងមក!!!” ដេនខ្ទប់ក្បាលហើយស្រែកខ្លាំងៗ គេវាសដៃទៅមកដោយកំហឹងពេញខ្លួន

          “ចេញមក!! បើខ្លាំងណាស់មកយកយើងម្នាក់ទៀតមក!!!” ដេនស្រែកហើយស្រវ៉ាដំបងមកកាន់នឹងដៃជាប់ត្រៀមជាស្រេចសម្រាប់ការបង្ហាញខ្លួនរបស់ខ្មោចដែលសម្លាប់គ្នីគ្នារបស់គេនោះ

          “ដេន!”

          ផូស//

          មួយដំបងស្វាគមន៍វិនពេញទំហឹងចំកណ្ដាលក្បាល វិនដែលខំរត់មកទាំងប្រញាប់ប្រញាល់ដង្ហើមដង្ហក់សឹងមិនដល់គ្នាដើម្បីមកមើលថាអាដេនមានរឿងអី តែក៏ត្រូវបានមួយដំបងចំកណ្ដាលក្បាលមកវិញយ៉ាងតំណំ ឈាមហូរស្រោចខ្លួនរបស់វិនដូចជាទឹកដែលកំពុងតែហូរ វិនសម្លឹងមើលសភាពរបស់ដេន ដែលពេលនេះកំពុងតែខុសប្រក្រតីហើយ។

          ដេនដែលបានបានវាយចំវិនមុននេះ ក៏ត្រូវក្ដោបក្បាលខ្លួនឯងម្ដងទៀត ហើយស្រែកខ្លាំងៗដូចមនុស្សខុសប្រក្រតី

          “ទេ!!! យើងគ្មានចេតនាទេ យើង.... យើងមិនបានចង់សម្លាប់ឯងទេអាវិន!!!” គេផ្ដួលខ្លួនទៅដីហើយក្ដោបក្បាលខ្លួនឯងរំកិលថយក្រោយដោយគ្រវីក្បាលតតាត់។

          វិនមិនខ្វល់ថាក្បាលរបស់គេពេលនេះទៅជាយ៉ាងណាទេ ទោះឈាមហូរមកបិទបាំងមុខរបស់គេពេលនេះក៏ដោយក៏គេមិនខ្វល់ដែរ គេឈានជំហានមួយៗទៅរកដេន

          “អាដេន... តាំងអារម្មណ៍ ឯងមិនអីទេ ធ្វើចិត្ដអោយបាន” វិនព្យាយាមនិយាយលួងលោមដល់ដេន តែគេបែរជាងើបឈរឡើងហើយច្រានវិនចេញមួយទំហឹង គង់តែបានអាធីនិងម៉ក់មកពីជួយទប់ពីក្រោយទេ ពុំនោះទេវិនប្រាកដជាដួលបោកក្បាលស្លាប់នឹងជ្រុងកៅអីមិនខាន។

          “អាដេនឯងឆ្កួតស្អីនឹង??” អាធីស្រែកសួរទៅដេនពេលដែលឃើញថាក្បាលរបស់អាវិនមានឈាមហូរមកមិនឈប់ ហើយក្នុងដៃរបស់អាដេនបែរជាមានកាន់ដំបង ទោះមិនដឹងថាមានរឿងអីកើតឡើង តែគេប្រាកដចិត្ដថាក្បាលអាវិនដែលបែកនោះប្រាកដជាស្នាដៃរបស់អាដេន។

          “ឆ្កួតហេ??? នាងឯង!!! នាងឯងជាអ្នកសម្លាប់គ្នារបស់យើង!! យើងត្រូវតែអោយនាងឯងស្លាប់ម្ដងទៀត!!!” ថាហើយដេនក៏យារដំបងមកសំពោងក្បាលរបស់អាធី សំណាងដែលវាគេចទាន់ តែដេននៅមិនអស់ចិត្ដទេ វាយារម្ដងទៀតដើម្បីបំបែកក្បាលរបស់អាធី ម៉ក់ឃើញដូច្នេះក៏ស្រឡាំងកាំងធ្វើអ្វីមិនត្រូវ

          “ឯងឈរស្ងៀមធ្វើអី? មិចក៏មិនជួយចាប់អាដេនទៅ!!” វិនស្រែកប្រាប់ទៅម៉ក់ពេលដែលឃើញវាឈរត្រេងត្រាញមិនព្រមធ្វើអី វិនពេលនេះកំពុងតែខ្សត់កំលាំងមិនអាចជួយអ្វីបានក៏បានត្រឹមតែតោងកៅអីក្រោកឈរ តែគេប្រឹងក្រោកមិនបានទេ កំលាំងរបស់គេពេលនេះខ្សត់ណាស់។

          ម៉ក់ស្ទុះទៅចាប់ក្រពៀកដៃរបស់ដេនពីក្រោយហើយព្យាយាមតោងខ្លួនរបស់គេ មិនអោយគេកាន់ដំបងកើត ពេលដែលដេនធ្លាក់ដំបងពីដៃហើយ អាធីក៏ធាក់ដេនមួយជើងពេញទំហឹង ដេនក្ដោបពោះរមួលខ្លួនប្រកាច់់នឹងដី។

          “ឯងកើតស្អី មិចក៏ក្លាយជាបែបនេះ??” អាធីទាត់ដេនមួយជើងទៀតបំណងអោយវាស្វាងនិងឆាប់មានសតិក្នុងខ្លួនវិញ

          “ហ៊ឺក.....ហ៊ឺៗៗ..” ដេនបញ្ចេញសម្លេងយំយ៉ាងឈឺចាប់ ទាំង៤នាក់ស្ងៀមស្ងាត់រងចាំចម្លើយពីមាត់របស់គេ

          “គ្នារបស់យើងទាំងប៉ុន្មាន មិនមែនស្លាប់ដោយចៃដន្យទេ.... គឺមីខ្មោចចង្រៃនោះជាអ្នកធ្វើទាំងអស់!!!!!” គេនិយាយហើយព្រមទាំងស្រែកដោយសម្លេងឈឺចាប់ គេត្រូវតែសងសឹក ត្រូវតែអោយខ្មោចនោះទៅស្លាប់ម្ដងទៀត ដេនស្បថក្នុងចិត្ដដោយស្រែកយំខ្លាំងៗរំពងពេញសភាពបន្ទប់ទាំងមូល។

          វិនព្យាយាមជូតឈាមចេញពីផ្ទៃមុនហើយប្រឹងងើបឈរម្ដងទៀត ដោយដើរសំដៅចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកដែលនៅក្នុងបន្ទប់មួយនេះ។ វិនទាញទ្វារបន្ទប់ទឹកបើកយឺតៗ ហើយដើរទៅរកអាងទឹក អ្វីដែលនៅក្នុងនោះគឺដូចគេស្មានមិនខុស សាកសពមួយដែលសល់តែឆ្អឹង កំពុងតែដេកក្នុងនេះ គេយកដៃរបស់គេបារឆ្អឹងទាំងនោះ ពេលនេះវាមិនមែនមានលក្ខណៈពេញលេញនោះទេ គ្រាន់តែអាចមើលដឹងថា វាជាឆ្អឹងរបស់សាកសព។ ២នាក់នោះដើរចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកតាមវិនក៏ឈរឆ្ងល់ លើកលែកតែដេនប៉ុណ្ណោះដែលកំពុងដេកយំនៅឡើយ

          “ឆាប់មកនេះ ជួយយកវាចេញមក” វិននិយាយហើយក៏បារកម្ទិចកម្ទីរមួយចំនួនចេញមក

          “យ...យកវាចេញធ្វើអីអាវិន?” ធីសួរដោយសម្លេងញ័រៗ

          “ឆាប់ធ្វើតាមយើងប្រាប់ទៅ”

          ថាហើយពួកគេក៏នាំគ្នាបារយកចុះមកក្រោម ហើយធ្វើតាមការណែនាំដែលវិនបានប្រាប់។ វិនរៀបចំរបស់នោះផ្គុំអោយចេញជារូបរាង ទោះមិនពេញលក្ខណៈក៏ដោយ តែយ៉ាងណាក៏អាចបាន៥០%ដែរ។

          “ឯងចង់ធ្វើអី?” ម៉ក់សួរ

          វិនមិនឆ្លើយគិតតែពីរកនេះរកនោះមកធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ឯពួកគេទាំងពីរក៏បានត្រឹមតែឆ្ងល់ គ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានសួរនោះទេ ហើយវិនក៏គិតតែពីអោនងើបៗធ្វើនូវអ្វីម្យ៉ាងនោះ។

          (នៅឯខាងនាយភុំ)

          ភុំកំពុងតែតាំងសមាធិជាមួយនឹងព្រះគ្រូតាមការណែនាំរបស់គាត់ នៅសុខៗគេក៏ស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថា មានអ្វីម្យ៉ាងមកបុកទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់គេអោយដឹងដល់អារម្មណ៍ឈឺចាប់ គេភ្ញាក់ក្រញ៉ាងខ្លួនហើយបើកភ្នែកឡើងយកដៃស្ទាបទ្រូងរបស់គេ។

          “មានរឿងអីកើតឡើង?” គេពោលតិចៗ តែក៏មិនរំលងពីត្រចៀករបស់ព្រះគ្រូដែរ

          ព្រះគ្រូបើកភ្នែកសន្សឹមៗមើលមុខរបស់ភុំ មុននឹងនិយាយ៖

          “ឯងតាំងអារម្មណ៍របស់ឯងអោយបានស្ងប់ យើងកំពុងតែធ្វើការទាក់ទងទៅគ្នីគ្នារបស់ឯង បើឯងតាំងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងអោយស្ងប់បាន ឯងក៏ដូចជាកំពុងតែជួយពួកគេយ៉ាងចឹង ពេលនេះពួកគេកំពុងតែត្រូវនាងណាវិនពង្វក់សតិអារម្មណ៍អោយរវើររវាយ” ព្រះគ្រូនិយាយដោយសម្លេងរាបស្មើ គ្មានការភ្ញាក់ផ្អើលអ្វីទាំងអស់

          “ពាក់ព័ន្ធអីនឹងពួកគេ?” ភុំសួរទាំងដែលក្នុងចិត្ដរបស់គេពេលនេះក៏មិនស្ងប់ដូចគ្នា

          “យើងបានភ្ជាប់ញ្ញាណរបស់យើងនឹងអាវិន ហើយព្យាយាមប្រាប់ដល់គេតាមអារម្មណ៍សមាធិរបស់យើង ពេលនេះមានតែធ្វើបែបនេះនោះទេទើបអាចទប់ទប់នឹងវាបាន”

          “ហេតុអ្វីក៏ព្រះគ្រូភ្ជាប់ញ្ញាណជាមួយនឹងអាវិនបាន?” ភុំលើកចិញ្ចើមសួរដោយចិត្ដចង់ដឹង

          “ព្រោះវាមានញាណទី៦” ព្រះគ្រូតបវិញខ្លីៗ និយាយហើយព្រះគ្រូក៏បិទភ្នែកសមាធិវិញ ដោយគាត់បានទំនាក់ទំនងអោយវិន រៀបចំគ្រងឆ្អឹងរបស់នាងណាវិនអោយចេញជារូបរាង ព្រមទាំងអោយនាយវិនរករបស់របរដែលនៅទីនោះមកដាក់នៅជិតសាកសពដែលបានរៀបចំទាំងអស់ អ្វីដែលនាយវិនបានឃើញពេលដែលបន្ទប់នោះបង្ហាញរូបរាងគឺត្រូវតែទៅរកមកអោយអស់។

          (ស្ថានភាពនៅឯផ្នែកខាងវិន)

          វិនមិនដឹងថាគេធ្វើបែបនេះធ្វើអីនោះទេ គេដឹងត្រឹមម្យ៉ាងប៉ុណ្ណោះគឺអារម្មណ៍មួយដែលបញ្ជាមកបែបនេះ វិនដើររករបស់របរមកដាក់ទីនេះយ៉ាងលំបាក ព្រោះសភាពទាំងមូលគឺងងឹត គ្រប់យ៉ាងពឹងលើការរាករកតែប៉ុណ្ណោះ។ វិនបានរកថ្មស្ងួតបាននៅឯបរិវាណខាងក្រៅផ្ទះ ដោយមានអាធីនិងម៉ក់ជាអ្នកជួយរក។

          អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអារម្មណ៍របស់គេបញ្ជាប្រាប់រកបានគ្រប់អស់ហើយ វិនបានបង្កាត់ភ្លើងលើក្បាលនៃសាកសពដែលបានរៀបចំ ពេលនេះពន្លឺភ្លើងមិនអាចអោយរលត់បាននោះទេ ត្រូវតែអោយវាឆេះជាប់បែបនេះ។ ហើយសាកសពដែលបានស្លាប់ក្នុងផ្ទះនេះទាំងប៉ុន្មានគឺត្រូវលើកមកតម្រៀមគ្នានៅក្បែរនេះ ដោយមានដេនមកជួយផងដែរ ពេលនេះគេតាំងសតិនឹងស្មារតីបានវិញហើយ ដោយធ្វើតាមអ្វីដែលវិនបានប្រាប់។

          គ្រប់យ៉ាងគឺរួចរាល់ ហើយគ្រប់គ្នាទាំងបួននាក់ត្រូវអង្គុយក្បែរនោះជារង្វង់ ហើយបិទភ្នែករំងាប់អារម្មណ៍ មិនថាមានអ្វីកើតឡើងទេ មិនអាចបែកអារម្មណ៍ជាដាច់ខាត មិនអាចងើបចេញពីកន្លែងដែលបានអង្គុយនោះទេ។

          វិនប្រាប់ទៅគ្រប់គ្នាទាំង៣តាមអារម្មណ៍ដែលទទួលបាន គេមិនយល់ដូចគ្នាថាហេតុអ្វីបានជាមានអារម្មណ៍បែបនេះ​ តែកន្លងមកគេតែងតែជឿលើអារម្មណ៍របស់គេ គ្រប់យ៉ាងដែលអារម្មណ៍គេបានប្រាប់មិនដែលខុសនោះទេ។ ពេលនេះប្រហែលជាមានដំណោះស្រាយដែលត្រូវធ្វើ គេកំពុងតែរងចាំថា មានអ្វីកើតឡើងនាពេលបន្ដិចទៀតនេះ។

          (ប៉ែកខាងព្រះគ្រូ)

          ពេលនេះព្រះគ្រូកំពុងតែចាត់ចែងធ្វើសីម៉ានិងបាយសីមួយចំនួន ហើយគាត់បានចាត់ចែងអោយម្ដាយនាយភុំទៅរកគ្រូភ្លេងចំនួន៤វង់ដើម្បីត្រៀមនាថ្ងៃស្អែក។ ឯភុំត្រូវបានព្រះគ្រូអោយអង្គុយសមាធិមិនអោយចេញទៅណាដាច់ខាតក្នុងអំឡុងពេលនេះ លុះត្រាតែមានបញ្ជាពីគាត់។

          ព្រះគ្រូសម្លឹងទៅមេឃដែលពេលនេះកំពុងតែស្រអាប់ខ្មៅទៅៗ គាត់សម្លឹងចូលជ្រៅទៅចន្ទ្រាដែលកំពុងតែត្រូវពពកខ្មៅរុំព័ទ្ធខ្មួលខ្មាញ់អាប់រស្មី ទោះជាត្រូវពពកខ្មៅពុំព័ទ្ធប៉ុណ្ណាក៏នៅតែប្រឹងបញ្ចេញបន្លឺដែរ ទោះតិចឬច្រើនក៏ដោយ។

          ព្រះគ្រូដកដង្ហើមធំបន្ដិចមុននឹងនិយាយអ្វីម្យ៉ាង

          “អ្វីគ្រប់យ៉ាងប្រែប្រួលមិនទៀង” គាត់និយាយទាំងដែរភ្នែកសម្លឹងមើលទៅព្រះចន្ទជាប់។

          ភុំបើកភ្នែកសម្លឹងមើលព្រះគ្រូពីចម្ងាយ គាត់មិនដែលបែបនេះទេ ពេលនេះប្រហែលជាមានរឿងស្មុកស្មាញគិតអ្វីមិនចេញហើយ មួយរយៈពេលហើយដែលភុំមកទីនេះនៅក្បែរព្រះគ្រូ គេមិនដែលឃើញគាត់បញ្ចេញអាការៈបែបនេះនោះទេ។